نـفـس مـی‌کـشم در هـوای شما           دلم روشن است از دعای شما

من از چشمۀ عشق دارم وضو           بود قــبـلـه‌ام خـاک پـای شـمـا

چه خوب آسمان را به زیر آورد           هـوای خـوشِ کــربـلای شـمـا

به گوش زمین نغمه‌ای حس نشد           دل انـگـیـز تر از صـدای شما

خـدا در تراش جمالت گذاشت           چه سنـگ تـمـامـی بـرای شما

نـدارد دلــم گـوشـه‌ای امـنـیـت           بجـز خـلـوت روضه‌هـای شما

تو را دوست دارم خدا شاهد است           دل عــاشـق مـن فــدای شــمــا

هم انـدیشۀ ما ابالـفـضلی است

و هم ریشۀ ما ابالفـضلی است

ابـالفـضل گـفـتـم نـفـس وا شده           کـویــر دلــم مـثـل دریـــا شـده

زمین خورده بودم به دست هوس           به یک یا ابالفضل دل پـا شـده

جنون آمد و دست دل را گرفت           جـهـان با ابالـفـضل زیـبـا شده

دل از نــوکــری درِ خـانـه‌اش           به هر جـا رسیدست و آقا شده

به آرامـش چـشـم هـایش قـسـم           که چـشـمـان او قـبـلـۀ مـا شده

به اعـجـاز نـام ابـالـفـضلی‌اش           گـره‌هـای دنــیــایــیـم وا شــده

هم انـدیـشۀ ما ابالفـضلی است

و هم ریشۀ ما ابالفـضلی است